Սեպտեմբերի 22-ին մենք գնացին չորս հոգով` ես, Հարությունը,
Գոռը և աշխատելու, բայց աշխատանքը շատ էր և մեզ երկու մարդ էր պակասում:
Ես գնացի կանչեցի Գագիկին և Սիմոնին և մենք բոլորս աշխատեցինք, բացի Գագիկից, մենք
հող էինք կրում պատգարակով: Հերթով աշխատում էինք բահով, որ չհոգնեինք:
Մեզ ղեկավարը վարպետ Կարոն էր, նա շատ լավ մարդ է, նա շատ
բարի էր մեր հանդեպ:
Մենք շատ աշխատեցինք,
հոգնեցինք, բայց մեր աշխատանքից գոհ եկանք և շարունակեցինք դասերը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий