4 հոկտեմբեր

1. Տեքստը  համաոոտ փոխադրի´ր

 մի փադիշահ  : փադիշահն տեսնում է՝ մի ծերու: Նա մոտենում է և զարմացած հարցնում.

— Ո՜վ  ալևոր,  ինչո՞վ ես զրաղված: Հանգստանալուդ  ժամը  հասել է,  դու  աշխատում ես: ապրե´ս,ծառը պտուղ տա:

-Ո՜վ  տեր, չէ´ որ  օրենքն է, որ մեկը ծառ  տնկի, մյուսը ճաշակի  պտուղները: Բայց  ապրելու հույս կա, այն օրը, որ սկսի պտուղ տալ:

Փադիշահին  դուր է գալիս ծերունու պատասխանը,  նրան դրամով  լի քսակ է տալիս:

- տեսնո՞ւմ ես՝ ծաոն  պտուղ է տաիսլ:

Փադիշահր ծիծաղում  էլի մի քսակ է տալիս ծերունուն:
- մեծ փադիշահ, ուշադրությո´ւն դարձրու, որ մյուս  ծառերը տարին մեկ անգամ են պտուղ տալիս,  իմ տնկին՝ երկու անգամ:

 կատակն ավելի է դուր գալիս փադիշահին:  ծերունուն է տալիս երրորդ  քսակն ու ասում .

-Գնա´նք, թե չէ՝ այս ծերունու մոտ որ  կանգնենք, բոլորովին կսնանկանանք:

2.Վերնագրիր առակը:

Կատակասեր Ծերունին

3.Ի°նչ հետևություննե´ր կարող ես անել առակից:

խելքը իշխաության հետ կապ չունի:

                                                              Կատակասեր Ծերունին

Լինում է չի լինում, մի փադիշահ  է լինու մ: Մի անգամ այս փադիշահն իր շքախմբով շրջելիս է լինում, տեսնում է՝ մի ծերունի  ձիթենի է տնկում: Նա մոտենում է ծերունուն ու զարմացած հարցնում.

— Ո՜վ  ալևոր, այդ ինչո՞վ ես զրաղված այս շոգ կեսօրին: Հանգստանալուդ  ժամանակը վաղուց հասել է,  իսկ դու դեռ աշխատում ես: Կապրե´ս, մինչև այս ծառը պտուղ տա:

-Ո՜վ  ամենակարող տեր, չէ´ որ աշխարհի օրենքն է, որ մեկը ծառ  տնկի, մյուսը ճաշակի դրա պտուղները: Բայց էլի ապրելու հույս կա, մինչև այն օրը, որ ծառն  սկսի պտուղ տալ:

Փադիշահին  դուր է գալիս ծերունու պատասխանը, և նրան դրամով  լի քսակ է տալիս:

-Ա’յ, տեսնո՞ւմ ես՝ ծաոն սկսեց պտուղ տալ,- ժպտում է ծերունին:

Փադիշահր ծիծաղում ու էլի մի քսակ է տալիս ծերունուն:
-Ո´վ մեծ փադիշահ, ուշադրությո´ւն դարձրու, որ մյուս  ծառերը տարին մեկ անգամ են պտուղ տալիս, իսկ իմ տնկին՝ երկու անգամ:

Այս կատակն ավելի է դուր գալիս փադիշահին: Նա ծերունուն է տալիս երրորդ  քսակն ու ասում իր ուղեկիցներին.

-Գնա´նք, բարեկամնե´ր, թե չէ՝ այս ծերունու մոտ մի քիչ էլ որ  կանգնենք, բոլորովին կսնանկանանք: